Marker Kalemlerin Tarihçesi İşaret kalemi, gözenekli, preslenmiş liflerden (keçe) yapılmış bir ucu ve renkli mürekkep haznesine sahip bir kalemdir. Bu rezervuar, mürekkebi taşıyan emici bir malzemenin çekirdeğine sahiptir. Bir işaretleyicinin daha gerekli bir kısmı, bir uçta mürekkebin kurumasını önleyen bir kapaktır. Bir markerin mürekkebi, onu sıvı formda tutan bir çözücüye sahiptir. 1990'lara kadar, bu çözücü toluen ya da ksilendir. Bu çözücüler zararlıdır ve bu nedenle bugün bunun yerine alkol kullanılıyor. İlk keçeli kalem, 1910'da Lee Newman tarafından patentlendi. Temel olarak mürekkeple dolu bir silindirdi ve keçe ucuna yol açtı. Benjamin Paskach 1926 yılında "dolma boya fırçasını" patentledi. Sünger uçlu bir sapı vardı ve farklı boya renkleriyle doluydu. Bu işaret kalemleri ticari olarak uygun değildi ve satmadı. 1944 yılında Walter J. De Groft " mürekkebi sapında sıvı halde tutan ve keçeli uç kullanan işaretleme kalemi. 1964'te “Sharpie” kalemi olacak patentti. İlk modern (ve kullanılabilir) marker kalem Sidney Rosenthal'ın “Magic Marker” isimli kalemiydi. Bu markanın bir vücut için cam tüp mürekkebi ve keçe fitili vardı ve adı herhangi bir yüzeye yazabildiği gerçeğinden geliyor. Vurgulayıcılar ve ince çizgi işaretleri 1970'lerde ortaya çıktı. Crayola yapan Binney & Smith, 1989 yılında “Magic Marker” adını satın aldı ve geliştirilmiş kalıcı işaretleyiciler ve vurgulayıcılar satmaya başladı. 1996'da tahta ve cam üzerine yazmak için Magic marker II ve kuru silme kalemlerini satmaya başladılar. Farklı amaçlar için çeşitli malzemelerden yapılmış farklı tipte markörler vardır ve farklı davranırlar. “Kalıcı işaretleyiciler” cam, plastik, ahşap, metal ve taş gibi birçok farklı yüzeye yazabilir. Mürekkepleri uzun süre dayanır ve genellikle sürtünme veya su ile yüzeyden uzaklaştırılamaz. Kullanıldığı yüzeye bağlı olarak, mürekkep alkol veya aseton ile çıkarılabilir. “İşaretleyiciler”, metnin bölümlerine dikkat çekmek (bunları vurgulamak için) için kullanılan yarı saydam kalıcı işaretçilerdir. Mevcut yazı üzerinde kullanılırlar, ancak yine de yazıları okunabilir halde bırakırlar. Genellikle parlak, fluoresan renklerde yapılırlar (en sık renk pirasin sarı, piran ile renklendirilir). “Kalıcı olmayan işaretleyiciler” (“kuru silinebilir işaretleyiciler” veya “beyaz tahta işaretleyicileri” ya da “tahta kalemi” (White board) olarak da bilinir), yüzeye uygulandığında çok hızlı kuruyan ve silindiklerinde güçlü bir şekilde yüzeye yapışmayan işaretleyicilerdir. Kuru sünger veya bez, toza dönüşür. Beyaz tahtalar ve tepegöz projektörler için folyolar gibi kaygan, gözeneksiz yazı yüzeylerinde kullanım için silinebilir mürekkepten yapılmıştır. “Islak silme işaretleri” veya “ıslak silme işaretleri” kuru silme işaretleyicilerine benzer, ancak silme işlemine daha dayanıklıdır ve ıslak bez veya süngerle temizlenmelidir. "Güvenlik işaretleri", UV ışığı altında floresan görünmez mürekkeplere sahiptir. Hırsızlık durumunda değerli eşyaları koruma olarak işaretlemek için kullanılırlar. "Seçim işaretleri" güvenlik işaretlerine benzer. Maruz kalınana kadar görünmeyen "seçim mürekkebi" vardır. UV ışığının amacı, vatandaşlar için kimlik belgelerinin her zaman standartlaştırılmadığı veya kurumsallaştırılmadığı ülkelerde çifte oylamayı önlemektir. Sol elin işaret parmağına uygulanır ve bir veya iki hafta kalır. “Gözenekli uçlu kalemler” bazı gözenekli malzemelerden yapılmış uçlara sahiptir. Bu malzeme genellikle keçe veya seramiktir. Seramik bu amaç için özellikle uygundur, çünkü basınç altında bir ucu kaybetmez ve daha uzun süre dayanır.